Yıl 2013 kurban bayramı tatili. Şimdiki eşimle yeni çıkmaya başlamışız, cicim aylarındayız. Bir plan yapmışım ki bir haftalık tatilde arabayla İstanbul’dan çıkıp önce Kapadokya sonra da sırasıyla Adıyaman – Nemrut, Gaziantep, Kaş yapıp İstanbul’a geri döneceğiz. Neyse ki yola çıkmadan önceki gece kayınvalidem uyardı da Gaziantep’den bir geceliğine Kaş’a geçip, oradan İstanbul’a dönemeyeceğimizi idrak ettik. Yanlış anlaşılmasın program şuursuzluğa devam etti sadece imkansızı zorlamadı. Gaziantep, Kaş arası bin küsür km olduğundan Kaş yerine Eskişehir tercih edildi.
Neyse yola çıktık Kapadokya gün doğumunda balon turu, peribacalarının arasında at gezintisi, lokal yerlerle harika geçti çünkü efsanevi Merve Uzel’i tanıyoruz. O kadar iyiydi ki bir türlü yola çıkamadık, son dakikaya kalınca da Nemrut’da gün batımını kaçırmamak için biraz yolları, biraz da arabayı ağlattık ve başardık. Güneş batmadan Nemrut’daydık ama ne yaparsan yap olmuyorsa olmuyor.
Arabayla gidilen en son noktaya park ettikten sonra tırmanma yoluna geldik. Bir doğu, bir batı çıkışı, bir de eşeğiyle bekleyen amca vardı. O telaşla nereden çıkacağımızı sorduk. Amca biz eşeğe binmedik diye gücenmiş olacak ki bize hayatımız boyunca unutmayacağımız o kazığı attı. “Burada güneş doğudan batar.” dedi ve inanılır gibi değil ama biz inandık. Doğu çıkışından tırmandık ve güneşin batışını kaçırdık. Sırf o an için kat ettiğimiz yüzlerce kilometre ve yolda geçen saatler de heba oldu üstelik bu kadarla kalmadı. Bari güneşin doğuşunu izleyelim diye kaldığımız otel odasının balkonuna gelip oturan yabancılardan kurtulmak için oda değiştirmemiz gerekti. Neyse ki ertesi sabah güneşin doğuşunu sorunsuz izledik. Yine de bu kadarla da kalmadı. Nemrut’dan ayrılıp, kebaplar, katmerler ve baklavaların hayaliyle gittiğimiz Gaziantep’de aç kaldık. Gaziantep ve aç kalmanın aynı cümlede yer alması bile anlamsız ama kurban bayramında tüm kebapçılar kapalı olurmuş. Ertesi gün de gittiğimiz her yer kapalı olunca daha fazla zorlamayıp gün batımında yine yola koyulduk ve gün doğduğunda Eskişehir’deydik. Sabahın o saatinde bile açık kahvaltıcı bulduk, hem karnımız doydu hem eğlendik.
Dünyanın bir çok farklı yerinde güneşin doğuşunu ve batışını izlesem de, ikiside bana hep bu tatili hatırlatır ve “burada güneş doğudan batarı”ı anımsayarak, gün doğumunda daha bir huzurlu hissederim kendimi.
