Aslında daha yeni zorlu bir taşınma sürecinden geçmesem, bu ay belki de bambaşka bir konuda yazardım. Almanya’da firmasız, küçük çocukla, çok uzak bir şehre ve yeni yapılmış bir yere taşınmak yeteri kadar zor değilmiş gibi bir de mevcut eşyaların hepsini ayrı ayrı satıp, yenilerini seçmekti benim sınavım. Muhtemelen bir çoğunuzun aynı şeyi yaşamayacağını biliyorum ama…

Aslında hepimizin bir sihirli değneği var, beden zihin sağlığımız için tek başına tüm rutinlerden daha etkili ve faydalı hatta her şeyi ve herkesi değiştirebilecek, dünya barışını bile sağlayabilecek güçte bir değnek. “8 yaşındaki tüm çocuklara meditasyon öğretilirse, bir jenerasyonda dünyada vahşeti sileriz.” demiş Dalai Lama. Matematiği basit meditasyon yapan kendini bilir, kendini bilen başkasına zarar…

Aslında bugün ayurvedik konsültasyonu anlatan bir blog yazısı yazacaktım ama dün akşam aldığım bir haber dengemi bozdu. Uzun zamandır unuttuğum zihin sebepli uykusuzluk alt üst etti, üstelik reçetesini yazarken. Bahanem geçerli ama adı üstünde bahane. Ne nefes çalışabildim, ne meditasyon yapabildim, mantra bile söyleyemedim resmen zihnim bana oyun oynadı ya da aslında bana mesaj vermeye…

2014 sonunda Stuttgart'a taşınırken bir önceki kiracıdan eşyalarını satın aldığımız için bavulumuzu alıp kolaylıkla hayatımıza devam edebildmiştik. Taşındığımızda baharatlara kadar her şey hazır bizi bekliyordu. Sonra İstanbul'dan altmış iki koli eşyamız geldi. Buradaki tencerelere kendi tencerelerimiz, dolaplara bizimkiler derken çoğaldıkça çoğaldık. Yetti mi yetmedi sekiz yıl içinde yeni eşyalar eklendi. Bir kısmı elense de hep çoğaldık.…