Depremzedelere destek olmak ve bu ilişkiyi sürdürülebilir kılmak için Welt Heimat olarak kalplere dokunacak bir projemiz var. Projemizin ilhamı seneler önce parçası olduğum “Kardeşini Seç” kampanyası. Uyarlaması ise belirlenecek depremzedeleri kardeşi gibi bilip ailesinin bir parçası olarak görecek, onlarla iletişim kurup, dilerlerse maddi destek gönderecek gönüllüleri bir araya getirmektir. Amacımız öncelikle gönül bağı kurmak olduğu için maddi destekle ilgili bir zorunluluk olmamakla birlikte, isteyenler için asgari veya azami tutarda yoktur. Bu zor zamanlarda iletişimde olup, yalnız olmadıklarını hissettirmek esastır. Tabi ki ihtiyaçları ve imkanlarınız doğrultusunda maddi destek de faydalı olacaktır. Bu vesileyle yardım etmek isteyip, yerine ulaşması konusunda endişelerinizin de önüne geçmiş oluyorsunuz. Bizim fonksiyonumuz ise sadece eşleşmeyi sağlamak olacak. Projemizle ilgili bilgi almak için benimle iletişime geçebilirsiniz. Örnek olması için kardeşimin ve benim hikayemizi ikimizin kaleminden de paylaşıyorum.
Kardeşini seç kampanyasını ilk öğrendiğimde 2006 senesiydi ve birçok öğrenci arasından Diyarbakır’dan Elif’i seçtim. Kampanya internet sitesi üzerinden işliyordu. Öğretmenlerinin kaydettiği öğrencilerin bilgilerine göre istediğinizi seçip, iletişime geçebiliyordunuz. Ben de ilk önce Elif adına öğretmenine mektup yolladım sonra Elif’den güzel fotoğrafıyla birlikte süslü bir mektup geldi. Mektup arkadaşları hikayelerini dinleyip ama dönem olarak kaçırdığımdan, çok heyecanlanmıştım. Mektupların ardından telefonla konuşmaya başladık ve annesiyle kardeşimi İstanbul’a davet ettik. Birlikte geçirdiğimiz günlere ait fotoğrafları, mektupları hala saklarım. Üzerinden yıllar geçti. Kardeşim büyüdü, mesleği oldu, evlendi, kendi bebeği bile oldu. Biz konuşmaya devam ettik. Zaman zaman arayı açsak da iletişimi hiç koparmadık. O benim tek kardeşim, ben onun ablasıyım ve bana kan bağımız olmasa da kardeşlik duygusunu tattırdığı için çok şanslıyım.
Bu hikayeyi bir de sevgili kardeşim Elif’in kaleminden okumanızı isterim ve sizin de uzaklarda bir kardeşinizin ya da ailenizin olmasını dilerim. Bu sıcaklığı ve samimiyeti yaşamak kadar değerli, birinin hayatına dokunmak kadar mutlu eden ne var ki hayatta…
“Yoksul ailenin çocuklarından 6 kardeşten beşinciydim. 3. sınıfa gidiyordum öğretmenimiz form dağıttı bize, doldurmamızı istedi. Kardeş seç kampanyasıydı. Ben henüz ne olduğunu anlamış değildim zaten. Doldurdum ve bir gün öğretmenim beni çağırdı ve kardeş seçildiğimi söyledi bana. 40 kişilik sınıfımızda sadece ben seçilmiştim, çok anlamamıştım ama sevinç vermişti bana. Eve geldiğimde anneme anlattım sonra iletişime geçtik, tanıştık, görüştük. 23 Nisan okul tatiliydi ve ablam Melis ve annesi Işıl benim ve annemin uçak biletini kestiler. Biz İstanbul’a yanlarına gidip kaldık, çok mutlu olmuştum, çok güzeldi onları tanımak, çok iyi insanlardı. Aradan yıllar geçti yine de ne annemle ne de benimle iletişimlerini kesmediler hala da kendileriyle görüşüyoruz. Bana ve aileme çok büyük destekleri oldu. Onca yıl geçmiş hala oturup anlatırım kendilerini insanlara. Hatta bazen annem, ablam dediğimde senin şimdiki ailen gerçek ailen değil miydi diyorlar, ben onlara kardeş seç kampanyasından bahsediyorum. Demem o ki kan bağına gerek yok kardeş ve aile olmak için. İyi niyet önemli, sahiplenmek önemli. Ben kendilerini hala da çok seviyorum, iyi ki tanımışım kendilerini.” Elif
